معنی مدحت آرا - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

مدیحه سرا، شاعری که در مدح دیگران شعر می گوید

مدح کننده و ستایشگر کسی به ویژه در شعر

(مِ حَ)

مدیحه سرائی:
مشتری فر و عطاردفطنت است
تحفه هاش از مدحت آرائی فرست.
خاقانی

(خَ / خِ اَ)

مدحت گو. مداح. مدحتگر. مدیحه گو. که فضایل و مکارم ممدوح را به شعر گوید:
از مدیح تو بر صحیفۀ عمر
کرده مدحت سرای تو مسطور.
سوزنی

(خَ / خِ وَ)

مدحت سرا. رجوع به مدحت سرا شود

(وْ زَ)

دست آرای. آرایندۀ مسند و سریر (در این جا دست به معنی مسند است). (یادداشت مرحوم دهخدا)

(خُ)

مداح. مدح سرای. رجوع به مدح سرای شود

سونسرای آفرینسرای

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما